Olyslaegers & Franck

1 december 2016: Jeroen Olyslaegers aan het werk aan zijn roman in wording WILDEVROUW (werktitel), de allereerste werkdag, met de kaart van het zestiende-eeuwse Antwerpen achter hem en daarboven Bruegels Dulle Griet.

Jeroen Olyslaegers (°1967), schrijver
maakte in 1994 met de roman Navel zijn intrede in de Vlaamse literatuur. Naast romans en kortverhalen, schrijft hij filmkritieken, publiceert hij in tal van literaire tijdschriften en maakt theaterstukken voor onder meer NTG, Toneelhuis, KVS, Zuidpool, Artemis en Troubleyn (Jan Fabre). Zijn vierde boek, Wij (2009), startte de de W-trilogie. In het najaar van 2012 verscheen het tweede deel, Winst. In 2014 kreeg Jeroen de 64ste Arkprijs van het Vrije Woord en de Edmond Hustinx dramaschrijfprijs. Het laatste deel van de trilogie, Wil, verscheen in augustus 2016 en staat op de shortlist van de Libris- en de Fintro Literatuurprijs. Wil werd door de Confituur-boekhandelaars en hun klanten tot beste Nederlandstalige boek van 2016 gekozen.

Biografie - Bekroningen - Bibliografie


Stef Franck (°1965), researcher en blogger
werkte voor het eerst samen met Jeroen Olyslaegers bij het L.P. Boon-documentatiecentrum [1989-1991]. Ze zetten de samenwerking voort als (eind)redacteur van AS - Andere Sinema, een magazine gewijd aan film- en mediakritiek [1989-1999]. Hij was in die functie ook webredacteur, curator en coördinator van internationale film- en mediafestivals Technolust en Kino-Eye [1996-1998]. Voor VDFC, een partnerorganisatie van  het Koninklijk Filmarchief (CINEMATEK), maakte hij als coördinator en researcher, websites, lezingenreeksen, boeken, dvd's en tentoonstellingen [2003-2017]. Daarnaast creëerde hij een reeks dansfilms, scenografieën en installaties geïnspireerd door research naar geheugenkunst en tuinarchitectuur uit de 16de-eeuw.

YouTube kanaal


23 januari 2017: Uiterst links en rechts, Stef Franck en Jeroen Olyslaegers, bij een bezoek aan de plaats waar, tijdens de aanleg van de Noorderlijn,  een deel van de 16de-eeuwse omwalling rond de Kipdorp-poort even terug het daglicht zag.